داستان عاشورا به تعبير يكي از بزرگان، جغرافياي معنوي جديدي براي بشريت گشود كه سراسر جهان را در بر گرفت: كل ارض كربلا. و تقويم روحي عظيمي را بوجود آورد: كل يوم عاشورا قيام منجر به شهادت او براي خواستاران عدالت و آزادي جرات و شهامت به ارمغان آورد. آنچنان كه بعدها در برابر دشمن آنقدر ايستادند و مقاومت


كردند تا جان باختند. آن روز كه ابن زياد وارد كوفه شد و مسلم عليه السلام را به شهادت رساند مردم از ترس دستگاه، دست فرزندان خود را گرفتند و به خانه رفتند و بيطرفي اختيار كردند. ولي قيام و شهادت پسر پيامبر صلي الله عليه و اله مردم را به بازسازي روحيه خود واداشت آنچنان كه قيام هاي مكرر عليه خصم ترتيب دادند و حتي از زنده بگور شدن و مثله شدن نهراسيدند. برگهاي طلائي در صفحات تاريخ تشيع در اين زمينه نوراني بسيارند.

آري، تاريخ شهادت حسين عليه السلام مبدء جنبش تشيع و سرچشمه جوشش هاي ديني است و فرق مختلف اسلامي و غيراسلامي براي آن فلسفه هائي را ذكر كرده و هدفهائي ارزنده اي براي آن بيان نموده اند. چه بسيارند شعارهاي انقلابي، و حماسه هاي شعله برافروزي كه در اين رابطه پديد آمد.

صاحبنظران در تاريخ معتقدند شهادت بدون حسين به علي عليه السلام سيد و آقا نداشت و دفتر خونين شهادت بدون او ناتمام مي ماند. اگر حسين عليه السلام پسر پيامبر صلي الله عليه و اله عليه دستگاه زمامدار و مفاسد بني اميه قيام نمي كرد چگونه فهم حقيقت اسلام ممكن مي شد؟ و اگر او در راه پرده برداري از جنايات بني اميه قيام نمي كرد آيا جز اين بود كه اسلام سفياني ها، امروز بر جامعه اسلامي حكومت مي كرد؟ آيا در آن صورت اسلام به عنوان دين نيرنگ و فريب معرفي نمي شد؟ آيا به اسم دين گنهكاري و فساد و شراب خواري پديد نمي آمد؟ و آيا سگبازي و ميمون بازي و روسپيگري در جامعه رسميت نمي يافت؟

او با مقاومت خود سدي نيرومند براي نگهباني دين احداث فرمود، جان خود و فرزندان و ياران را نثار كرد تا قداست اسلام و ارزش ارزشهاي راستين بر جاي ماند. او با شهادت خود منطق ويژه اي به بشريت داد: منطق بذل جان در راه احيا و حفظ هدف الهي.