او از شيعيان دلير بصره بود و در گروه ياران اميرمؤمنان جاي داشت و در جنگ هاي آن روزگار شركت كرد. او بصره را براي پيوستن


به امام حسين عليه السلام ترك كرد و عصر عاشورا به كربلا رسيد. وقتي از سربازان ابن سعد، سراغ امام را گرفت، آنان نامش را جويا شدند و هفهاف خود را معرفي كرد و گفت: براي ياري امام آمده ام. آنان كشته شدن امام حسين عليه السلام و ياران را به او يادآور شدند و هجوم لكشر را به خيمه ها و آتش زدن آنها را به او نشان دادند. هفهاف چون اين سخن را شنيد، شمشير به دست گرفت و به ميان دشمن يورش برد و بسياري از آنان را به درك واصل كرد. او به شدت مجروح شد و به دستور ابن سعد، از همه طرف محاصره گرديد و به شهادت رسيد. [1] .