با فروكش كردن قيام مردم كوفه، عبيدالله دستور داد تا سران شورش و تمام هواداران امام حسين (ع) را تحت تعقيب قرار دهند. از آن عده افرادي كه تا ديروز به خاطر مصالح خود در كنارانقلابيون بوده و امروز در كنار عبيدالله قرار گرفته بودند كمال استفاده را برده و با كمك مزدوران عبيدالله خانه به خانه براي دستگيري انقلابيون بشتابند.

عبيدالله با چنين اقدامي بر بيشتر انقلابيون و هواداران دست يافته و راهي سياه چال ها نمود.

قرشي مي نويسد: عبيدالله به بازداشت هاي وسيعي دست زد كه براساس نقل مورخين، وي دوازده هزار نفر را دستگير كرد، از جمله سليمان بن صرد خزاعي، مختار بن يوسف ثقفي و چهارصد نفر از چهره هاي سرشناس كوفه. [1] .

اگر اين آمار درست باشد بايد گفت كه عبيدالله تقريبا بر دو سوم بيعت كنندگان با مسلم ـ كه از هواداران امام حسين (ع) بودند ـ دسته يافته و آنها را راهي زندان ها و شكنجه گاه ها كرد كه اگر آن ها به زندان نمي افتادند، چه بسا كوفه در موقع حضور امام حسين (ع) شكل ديگري به خود مي گرفت و يا لااقل براي امام ياران بيشتري از كوفه بسيج مي شدند.