بازگشت

تحقيق در مفاد كلام سيد معاصر


ولي سيد محقق معاصر مقرم قدس سره را در كتاب مقتل الحسين عليه السلام طبع دوم نجف صفحه ي (279) كلماتي است كه اصل منظورش را اين جانب نيافتم كه چيست؟

پس عين عباراتش را در اينجا بياورم كه در ذيل صفحه ي نامبرده بعد از آن كه نماز خواندن امام عليه السلام را از مقتل عوالم ص 88 و مقتل خوارزمي جزء ثاني ص 17 نقل كرده گويد:

و الذي أراه ان صلاة الحسين عليه السلام كانت قصرا، لانه نزل كربلاء في الثاني من المحرم و من اخبار جده الرسول صلي الله عليه و آله و سلم مضافا الي علمه بأنه يقتل يوم عاشوراء لم يستطع ان ينوي الاقامة اذ لم تكمل له عشرة أيام و تخيل من لا معرفة له بذلك انه صلي صلاة الخوف.

اگر نماز امام عليه السلام قصر بوده چون نيت اقامه ي ده روز نفرموده بوده نماز خوف هم در سفر و حضر قصر است چه مانع دارد امام (ع) نماز خوف خوانده باشد يعني عدم قصد اقامه منافات با خواندن نماز بنحو صلاة خوف ندارد اگر نماز خوف را به طريق صلات ذات الرقاع كه كيفيت آن شرح داده شد نخوانده باشد و به طريق فرادي و اشاره خوانده باشند باز نماز خوف است از كجا معلوم كه امام عليه السلام نماز را قصر خواند بدون اين كه به طريق صلات خوف خوانده


باشد كه ادعاء سيد معاصر رحمة الله عليه است در صورتي كه بزرگان علماء از شيعه و سني تصريح كرده اند كه امام عليه السلام صلات خوف خواند و عبارت بعضيها اين است:

صلي بهم الحسين (ع) صلاة الخوف [1] .

چنانچه گفتيم: بعيد است امام عليه السلام نماز را با جماعت نخوانده باشد چون در راه نماز جان خود را فداي دين مي كند و اگر به طريق صلات ذات الرقاع هم نخوانده باشد باز ممكن است به طريق ديگر نماز خوف را با جماعت خوانده است چطور مي شود با تصريح علماء و بزرگان به اين كه نماز خوف خوانده از قصر خواندن امام عليه السلام به اشتباه رفته باشند؟

و يا به مجرد نقل راويها اعتماد نمايند و بدون تحقيق در نقليات آنها نقل كنند؟ والله العالم.



پاورقي

[1] در تاريخ طبري است: ثم صلوا الظهر صلي بهم الحسين (ع) صلاة الخوف ثم اقتتلوا بعد الظهر ج 4 ص 336 ط مصر سنة: (1358) ه. ق شيخ طوسي (ره) در کتاب خلاف فرموده: و روي عن الحسين عليه‏السلام انه صلي عند مصابه صلاة الخوف باصحابه- ج 1 ص 253 ط 2 تهران.