چنانچه در اذان اسم مبارك او را بعد از شهادت به توحيد خداوندي با شهادت به رسالت وي با تصريح به اسم مباركش با هم پشت سر هم مقرون ساخته و اعلام فرموده است.

و بهتر است هر جا كه شهادت به توحيد خداوندي و شهادت به رسالت رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم ذكر شود خواه در اذان و اقامه باشد يا در غير آنها شهادت به ولايت و امامت اميرالمؤمنين (ع) علي عليه السلام نيز براي تكميل شهادتين ذكر شود و اين عمل در حد نفس خود مستحب است و مواردي پيش مي آيد كه به حد وجوب مي رسد و عناوين ثانويه عارض شده و رخ مي دهد كه مكلف ملزم مي شود كه شهادت به ولايت و امارت مؤمنين و امامت مسلمين در حق اميرالمؤمنين عليه السلام را بگويد گر چه شهادت به ولايت در اذان و اقامه از فصول و جزء آنها نيست كه اگر گفته نشد باطل شود ولي براي اين كه تكميل كننده ي شهادتين است و آنها بدون شهادت به ولايت فائده نداشته و اعمال مكلف بدون آن قبول نيست شهادت به ولايت و امارت علي عليه السلام نيز گفته مي شود و هيچگونه مانعي ندارد و رجحان شرعي دارد.

و در اين مسأله رجوع شود به حاشيه ي عروةالوثقي تأليف شيخنا الاستاد كاشف الغطاء (ره) ط نجف و مستمسك العروة سيدنا الاستاد طباطبائي حكيم قدس سرهما و رساله هاي مستقلي كه در اين مسأله تأليف شده مانند رساله ي مستقلي كه علامه آقا سيد عبدالرزاق مقرم رحمه الله تأليف كرده و در نجف طبع شده است.


و اما فائده ي صلوات نسبت به عالم آخرت و جهان معنوي باطني آن در حق خاتم انبياء و اولاد طاهرين آن حضرت صلوات الله عليهم اقوال علماء و كلمات بزرگان اسلام در آن باره مختلف است.