محدث قمي(ره)با نظر سطحي بدون بررسي تصور كرده كه ميثم تمار

رضوان الله عليه براي اداء اعمال حج در ماه ذي الحجه ي سال شصت هجرت به مكه مشرف شده است در صورتي كه اگر ميثم(ره)در آن سال در ماه ذي الحجه به مكه مشرف شده بود به حضور انور حضرت سيدالشهداء عليه السلام كه در مكه تشريف داشت و در هشتم همان ماه ذي الحجه از مكه حركت فرموده قطعا شرفياب مي شد نه اين كه در مراجعت از مكه علي الظاهر در مدينه خدمت ام المؤمنين ام سلمه رضي الله تعالي عنها شرفياب شود و سراغ احوال سيدالشهداء عليه السلام را از آن بانوي باعظمت اسلامي بگيرد و ام المؤمنين فرموده باشد كه به يكي از باغهاي خود تشريف برده است ميثم گفت: كه چون تشريف


بياورد سلام مرا به او برسان و بگوي باين زودي من و تو به نزد حق تعالي يكديگر را ملاقات خواهيم كرد ان شاءالله تعالي. ام سلمه گفت: حضرت امام حسين عليه السلام تو را بسيار ياد مي كرد، ميثم گفت: من نيز پيوسته در ياد اويم و من تعجيل دارم و براي من و او امري مقدر شده است كه مي بايد به آن برسيم. و نيز ام سلمه(ض)به ميثم گفته كه به خدا قسم شنيدم رسول الله صلي الله عليه و آله درباره ي تو به علي اميرالمؤمنين عليه السلام در دل شب وصيت مي كرد.