بازگشت

اهتمام صاحب كتاب «وفات زينب الكبري» در تعين مرقد او


مطلبي كه به تناسب مقام تذكر آن را در اينجا لازم مي دانم آنست: بعضي ها در كتابي كه به عنوان: وفات زينب الكبري تأليف و طبع و نشر كرده اهتمام كرده كه مرقد مبارك آن بانوي عصمت را در يكي از سه اماكن در مدينه ي منوره يا در مصر يا در شام تعيين نمايد.

و عمده دليلي كه بر مدفون شدن «زينب كبري» سلام الله عليها در شام آورده آنست:كه در سال مجاعه كه در حجاز واقع شده عبدالله بن جعفر طيار رضوان الله عليه ناچار شد به شام سفر فرمود و بانوي عصمت در شام درگذشت و همان جا مدفون گرديد.

ولي اين ادعا كه در حجاز مجاعه واقع شده و جريان مسافرت عبدالله عليه رحمةالله پيش آمده اساس اين قول و نقل آن قضيه و تاريخ و مصدرش كتاب نزهة اهل الحرمين [1] علامه ي كبير آقا سيد حسن صدر كاظميني رحمه الله است كه در سال (1354) ه. ق وفات يافته و نيز كتاب خيرات الحسان است و تا اين تاريخ نگارش اين سطور در اين موضوع به مدركي غير از آن دو كتاب اطلاع نيافته ام و در هيچ يك از آن دو كتاب مدرك آن تاريخ مجاعه نقل نشده كه أقلا آيندگان بدانند كه بعد از يكي هزار و سيصد سال مستند اين ادعا و مصدر آن چيست؟ و


احتمال قوي مي رود كه از افواه اخذ و در كتاب ضبط شده است زيرا كتب تواريخ معتبره بكلي خالي از اشاره به آن قضيه مجاعه است چنانچه قائل شدن به اين كه زينب كبري سلام الله عليها در مدينه ي منوره در بقيع دفن شده مدركي ندارد غير از آنچه علامه ي امين عاملي (ره) به آن تمسك جسته: كه مراجعت زينب كبري عليهاالسلام از شام به مدينه يقين است و خارج شدنش را از آنجا نمي دانيم، و نيز اين قول را صاحب طراز المذهب از امثال كتاب بحر المصائبها نقل كرده ولي كتاب مذكور ابدا ارزش تاريخي ندارد و قابل اين كه بر آن اعتماد شود نيست.

اگر حضرت زينب كبري عليهاالسلام در مدينه ي منوره در بقيع دفن شده بود بر حسب عادت قبر مباركش نامعلوم نمي شد چنانچه قبور اشخاصي كه به مقام آن بانوي عصمت نمي رسند معلوم است چطور مي شود كه مرقد منور عقيلة العرب نامعلوم بماند.


پاورقي

[1] در هند به سال (1354) ه. ق طبع شده است.