بازگشت

نقل از تتمه ي محرم محدث خياباني


در اينجا لاز ديدم آنچه شيخنا العلامة المحدث خياباني [1] رحمةالله عليه


در اواخر مجلد چهارم از كتاب وقايع الايام تتمه ي محرم الحرام درباره ي تعيين تاريخ روز وفات بانوي عصمت نقل از عبيدلي (ره) و ديگران نگارش داده آورده شود چنانچه گويد: حركت حضرت زينب سلام الله عليها از مدينه و ورود مصر و تعيين روز وفات آن مخدره:

عبيدلي در زينبات و حافظ ابن عساكر در تاريخ كبير و مورخ ابن طولون دمشقي در رساله ي زينبيه گفته اند كه عمرو بن سعيد از اقامت حضرت زينب سلام الله عليها در مدينه شكايت و سعايت كرده به يزيد مكتوب داشت و اعلام نمود كه وجود آن مخدره مهيج قلوب مردم است


زيرا كه او فصيحه و زبانش بليه انگيز است و مي خواهند كه به خون خواهي حسين عليه السلام قيام نمايند و چون اين خبر به يزيد رسيد و از حال ايشان مطلع گرديد نوشت كه ايشان را به بلاد ديگر تبعيد نما حضرت زينب سلام الله عليها اقامت مصر را و بعضي از اهل بيت هجرت شام را اختيار كردند آنگاه عمرو بن سعيد ايشان را تجهيز سفر نموده حضرت زينب عليهاالسلام با بعضي از اهل بيت و سكينه و فاطمه دختران حسين عليه السلام از مدينه حركت كردند و چون اين خبر به والي مصر مسلمة بن مخلد انصاري رسيد با جماعتي از اصحاب خود و جمله از اعيان مصر به استقبال شتافتند و در قريه بين طريق مصر و شام ملاقات نمودند اول شعبان سنة: (61) هجرت وارد مصر شده و يازده ماه و تقريبا پانزده روز از شعبان سنة: (61) گذشته تا رجب سنة: (62) در مصر اقامت كردند.

و توفيت رضي الله عنها مساء يوم السبت ليلة الاحد لاربعة عشر يوما مضت من رجب من السنة. و آن خاتون معظمه سلام الله عليها آخر روز شنبه چهاردهم رجب همان سال شب يكشنبه به رحمت حق پيوست و پس از وفاتش اقارب آن مخدره و سكينه و فاطمه به مدينه برگشتند.


پاورقي

[1] علامه‏ي محدث ثقه‏ي جليل آقاي حاج ملا علي واعظ خياباني ابن عبدالعظيم تبريزي (ره) صاحب مجلدات کتاب وقايع الايام از اعاظم محدثين و متتبعين و اهل تحقيق اماميه و در احاطه و اطلاع درياي بي‏پايان بود وقتي در عرشه‏ي منبر قرار مي‏گرفت از جهت اطلاعات تاريخي و حديث و رجال و معرفت به کتب و مصنفات و تواريخ و حالات مؤلفين آنها و تحقيق در صحت و يا وقوع تحريف در آنها مثل دريا موج مي‏زد نگارنده قبل از تشرف به حوزه‏ي علميه‏ي قم و نجف اشرف در تبريز از آن محدث واسع الاطلاع زياد استفاده کرده‏ام و هر کس به مجلدات وقايع او خصوصا مجلد صيام نظر کند به زحمات و خدمات و مطالعات او پي مي‏برد در سال (1367) ه. ق از دنيا رحلت کرد و (خيابان) که وي منسوب به آنجاست يکي از محله‏هاي معروف تبريز واقع در طرف شرقي شهرستان عزيز ماست که هنوز اهتمامي به عمران و آباداني آن نمي‏شود و از آن محله اشخاص نامي ظهور کرده‏اند مانند محدث جليل خياباني (ره) صاحب وقايع الايام و استاذنا العلامة المدرس آقاي ميرزا محمد علي خياباني (ره) صاحب ريحانة الادب متوفي (1373) ه. ق و صاحب نهضت و قيام مرد عالم وطني شهير ناطق زبردست آقاي شيخ محمد خياباني شهيد در سال (1338) ه. ق که براي مخالفت با قرارداد وثوق لدولة با انگلسيها که خيانت بود در تبريز قيام کرده بود و صديقنا العالم الجليل آقا ميرزا محمد خياباني مشهور به بالا مجتهد (قدس‏سره) نيز از آن محله مشهور شده است که در سال (1391) ق وفات يافت و مجاز با اجازه‏ي اجتهاد از سيدنا الاستاذ آيةالله الحجة الکوهکمري (قدس‏سره) بود و جزوه‏اي در حالاتش چاپ و منتشر است و سالهاي متمادي در ماه رمضان المبارک بعد از نماز جماعت نگارنده به منبر مي‏رفت و مردم را با بيانات علمي خود مستفيض مي‏نمود رحمة الله عليه.

آية الله فقيه فقيد آقاي حاج ميرزا فتاح شهيدي (ره) صاحب حاشيه‏ي مکاسب شيخ انصاري (ره) در آن محله در سال (1296) ق از مادر تولدي يافته و در سال (1372) هجري قمري در همان محل از دنيا رحلت کرده و در همان محله در قبرستان طوبائيه در مقبره‏ي مخصوص مدفون شده است شخص مجتهد فقيه بود با والد ما جدم قدس‏سره صداقت داشت و از اوائل ورود مرحوم آقاي شهيدي به نجف اشرف با هم بودند و نسخه‏ي خطي از کتاب فصول الاصول که آن زمانها کتاب درسي طلاب بود با هم تصحيح فرموده و بر آن تعليقات ارزنده نوشته‏اند و همان نسخه فعلا در کتابخانه‏ي ما موجود است و مرحوم آيةالله شهيدي به حفظ آن نسخه کرارا به اين جانب توصيه مي‏فرمود از نجف اشرف که مراجعت نمودم چند ماه قبل از وفاتش در تبريز حضورش را درک کردم بلاعقب از اولاد ذکور وفات يافت و دختري بيش نداشت.

و علامه‏ي کبير شهير و متکلم تواناي عظيم آقاي حاج ميرزا عبدالحسين اميني صاحب کتاب نفيس (الغدير) چنانچه در مقدمه‏ي کتاب شهداء الفضيلة نوشته شده در سال (1320) قمري در اين محله ديده به دنيا گشوده و والدش آقا ميرزا احمد مشهور به جناب مردي بسيار محبوب‏القلوب و سليم‏النفس و با والد ما جدم (قدس‏سره) صداقت کامل و ثابت داشت علامه‏ي اميني صاحب الغدير در سال (1390) ق در تهران از دنيا رحلت و در نجف اشرف مدفون شد رحمةالله‏عليه.