گذشته از اين اگر خالد شتاب داشته و با سرعت هر چه تمامتر مي خواسته خود را به مسلمين در جبهه ي جنگ برساند همين شتاب و سرعت در سير در آنهائي كه مأمور بودند اسراء خاندان رسالت عليهم السلام


را به شام برسانند وجود داشت و اغلب از بيراهه ها حركت داده و از ترس قيام و انقلاب مردم هر چه زودتر خواسته اند آنها را به شام برسانند و ابن زياد نمي توانست آنها را زيادتر در كوفه نگهدارد چون شيوخ و رؤساء قبائل عرب را در زندانهاي مخوف خود حبس كرده بود و ماندن اسراء اهل بيت عليهم السلام در كوفه در معرض خطر واقع مي شد و لذا در حركت دادن به آنها شتاب داشت و آنها را هر چه زودتر حركت داده در اوائل ماه صفر به شام رسانيد چنانچه علامه ي شهير سيد محمدعلي هبةالدين شهرستاني (قدس سره) به اين موضوع تصريح كرده است [1] .

چنانچه در نتيجه ابن زياد نتوانست از انقلاب مردم و هيجان آنها جلوگيري كند و قضيه ي توابين و خروج مختار ثقفي رحمه الله پيش آمد و روز به روز آثار نهضت حسيني بروز كرده و اركان دولت آل ابي سفيان كه اساسش بر ضد اسلام و در ظاهر در لباس دين بود متزلزل گشت و دمار از روزگار نسل ابوسفيان درآمد چنانچه آخر كار ظالمها در روزگار عموما همان است.