و كسي كه در اين أواخر زمانها قريب به عصر ما بسيار پافشاري در شبهه و

اشكال راجع به اربعين كرده و اصرار بر آن ورزيده عبارت از علامه ي متبحر محدث حاج ميرزا حسين نوري(ره)صاحب كتاب مستدرك الوسائل است كه در كتاب خود لؤلؤ مرجان هر چه مي توانسته خواسته موضوع آمدن اسراء اهل بيت عليهم السلام را در اربعين اول سال 61 هجرت نفي نمايد بلكه همت داشته كه از محالات شمارد و بعد از وي از شاگردانش تبعا به استاد خودشان كه طبعا در اينگونه امور و امثال آن پا به فراتر مي گذارند و شدت پيدا مي كنند و از روي تعصب استاد و شاگردي در اين صدد مي شوند كه ادعاء استاد را به مرحله ي واقعي و حقيقت برسانند و لذا موضوع اربعين اول را كه اسراء اهل بيت عليهم السلام به كربلاء آمده باشند از اكاذيب شمرده و آن ديگري آن را أفسانه و از أساطير به حساب آورده ولي چون به حقيقت نرسيده اند ره افسانه پيموده اند يكي از بزرگان كه به خطا رفت جمعي ديگر نيز


به تبع وي پيرو او خواهند شد در صورتي كه مشهور ميان علماي اماميه آنست كه سر مبارك سيدالشهداء عليه السلام را امام سجاد عليه السلام پس از چهل روز از شهات، در روز اربعين اول آورده و به جسد اطيب و اطهرش در كربلاء ملحق فرموده است ولي چون بعد از هزار سال بعضي شبهات به وسيله ي يكي از بزرگان مانند علامه ي محدث نوري(ره)در اذهان قوت پيدا مي كند آنچه مشهور است و افكار عمومي شيعه بر آن متوجه است از آن صرف نظر مي شود حتي به مقام انكار آمده و تكذيب مي كنند و چون با مقياس زمانهاي خودشان اندازه گيري كرده اند و لذا از محالات شمرده اند و از آن طرف هم چون مي بينند مشهور ميان شيعه و علماي اماميه آنست كه در اربعين اول اسراء به كربلاء آمده اند و سر مبارك را به جسد انور ملحق كرده اند بعضي به ناچار قائل بطي الارض شده و خواسته به عنوان خارق العاده آمدن امام سجاد عليه السلام و ملحق كردن سر اطيب را درست و تصحيح نمايد.