تو اي ماه بني هاشم به هر جا جلوه بنمايي

دري باشد كه از رحمت به روي خلق بگشايي



سروش رحمتي، نور هدايي، فضل رحماني

تو از هر در كه باز آيي بدين خوبي و زيبايي



به صحراي شهادت در يم خون، روز جان بازي

تو زيبا رو چنان خوبي كه زيبايي بيارايي



علي با چهره ي ايزد نمايي مي شود پيدا

در آن معرض كه چون يوسف جمال از پرده بنمايي



به مردي و دليري و جوانمردي و جان بازي

مرا در رويت از حيرت فرو بسته ست گويايي



تو خورشيد شهيداني و شمع بزم آزادي

كه همچون آفتاب از جام و حور از حله پيدايي



از اين در، رانيم يا خوانيم هرگز نخواهم شد

كه گر تلخ است، شيرين است از آن لب هر چه فرمايي



به طوفان الم غرقم، بيا مشكل گشايي كن

چو پايابم برفت از دست دانستم كه دريايي



«خرد» در وصف بو فاضل ز «سعدي» شكر آورده

مسلم نيست طوسي را در ايامت شكر خايي [1] .