از درسي كه پيشواي فداكاران و قافله ي سالار شهدا در شب عاشورا داد يك سلسله احوال رعب و وحشت و دهشتي براي زائرين اين سرزمين ايجاد مي كند، و از مسير تاريخ به اين نتيجه مي رسد كه شب عاشورا براي اهل بيت عصمت و طهارت، شب سخت ناگوار و موحش و مدهشي بوده، چه در حيطه ي دشمن گرفتار شده، و از هر چهارسو آنها را محاصره كرده، و بر آنها تنگ گرفته و حتي آب كه بر هر حيواني مباح بوده، بر پسر پيغمبر، حرام كرده بودند، و موكلين گماشتند تا قطره اي آب به لب خشك زن و فرزند سيدالشهداء نرسد.

اين شب اگر چه در نهايت سختي و دشواري مصيبت و رنج و محنت بوده، ولي شب اول حيات ابدي و زندگي سرمدي اين خاندان بايد به حساب برد.

اگر آن شب در آن مضيقه و ضمايقه، و محروميت و ممنوعيت و محدوديت، ارعاب و تهديد نبودند، قرنها اين سرزمين مركز تجمع انبياء عظام و ملائكه ي فخام و اوصياء و اولياء و اوتاد و اقطاب و نفوس زكيه و ارواح قدسيه قرار نمي گرفت.