بدون ترديد خدمات بزرگ را اشخاص بزرگ انجام داده اند، و اصل بناء و تعمير و تزيين و تجليل از مشاهد مشرفه از سلاطين شيعه است كه در ميدان موفقيت گوي سبقت را ربوده اند. اول پادشاهي كه در اين راه قدم برداشت و افتخار تقدم و ابتكار را به دست گرفت، عضدالدوله ي ديلمي و ملوك آل بويه بودند كه تاريخ، نام و خدمات آنها را فراموش نمي كند.

آل بويه تا زنده بودند از تجليل مقام تشيع و تعطيل عمومي روز تاريخي عاشورا و تعيين روز ماتم و تشكيل مجالس مجد و منقبت حضرت ابي عبدالله «عليه السلام» خودداري نداشتند، و پس از آن هم به عمران و آبادي و تجديد بنا و تزئين قبه و بارگاه پرداختند، و لذا نام آنها را تاريخ به افتخار برده و مورد احترام مورخين جهان شده اند، و به اضافه كه وصيت كرده اند اجساد آنها را پس از رحلت در همان آستان دفن كنند، يعني پس از مردن هم التجاء و پناه به اين مقام روحاني آسماني و مشهد مشرف برده اند و در شرق حرم حسيني آنها را به خاك سپرده اند، آنجا كه اكنون صحن صغير است آرامگاه سلاطين آل بويه مي باشد. و يكي از الطاف الهي بر اين مشاهد اين است كه به دست ملوك و سلاطين توليت و عمران شده، تا خاندان آنها بر حفظ و نگاهداري بنا با عموم مردم همكاري كنند.

صحن صغير را سلاطين عباسي، به كاشي و سنگ تزيين كردند، و مدخل آن را به ايوان و رواق آئينه كاري نمودند، و تاريخ بناء درست هزار و ده سال است كه از زمان آل بويه 363 باقيمانده.

آل بويه اين قسمت را براي آن اختيار كردند تا سر راه زائرين حرم حضرت اباالفضل به حرم سيدالشهداء قرار گرفته و مورد طلب مغفرت زوار گردند.


آل بويه موقوفات بسيار براي احياء مشهد مقدس حسيني وقف كرده و باقي گذاشتند كه متأسفانه در دولت عثماني از بين رفته است (1638 م) [1] .