روي روضه ي مطهره كه از داخل 15 و 9 ضرب در 4 و 10 متر مي باشد، قبه بالا رفته كه از درون مزين به آئينه كاري بسيار زيبا و ملون به نقش هاي مختلف جالب توجه و داراي كتيبه هائي بزرگ كه به خط خوش نويس ترين نويسندگان صفوي نوشته شده، و بالاي آن شبكه هاي بلند و سرپوش زراندود روي آن بنا شده است.

قبه ي مطهر از پائين تا بالا، تمام از طلاي خالص است، و محيط داخل آن داراي 12 شبكه و عرض هر شبكه يك متر و از خارج 1 / 30 متر و فاصله ي بين هر شبكه 25 سانتيمتر است، و ارتفاع قبه ي مطهره از سطح زمين تا بالا 15 متر. و سه مأذنه بزرگ دارد، مأذنه (مناره) طلا پوشيده در كنار گنبد، و يكي كاشي در حرم مجاور صحن و ديوار خارجي است. طلاي گنبد از نادرشاه افشار است، و پس از او ناصرالدين شاه طلا گرفت، و طلاهاي اوليه را براي گنبد حضرات عسكريين بردند.

مأذنه ها و مناره ها از زن فتحعلي شاه قاجار طلا گرفت در سال 1337، و در اين سال مأذنه ي غربي شروع به تعمير و طلا كاري گرديد.

داخل قبه دو كتيبه دارد كه زمينه ي آن مينائي و به خط سفيد آيات قرآن بر آن نوشته شده. كتيبه ي بالا سوره ي «هل اتي» در سال 1220، و كتيبه ي پائين سوره ي «اذا جاءك


المنافقون» و در كتيبه ي وسط سوره ي «هل اتي» 1299 و ساير سور كوچك قرآن. و در دوره ي شبكه ها اشعاري از محتشم و غيره نوشته شده، و در بالاي شبكه سطري نوشته شده زراندود كه تاريخ بنا و تذهيب را از ناصرالدين شاه مي نويسد.

در «تحفة العوالم» مي نويسد: طلا كاري قبه ي حضرت حسين، از سلطان محمد قاجار كه در سال 1207 بنا كرد، و در عهد فتحعلي شاه قاجار سال 1311 - 1250 اهالي كربلا نوشتند طلا سياه شده، او دستور داد طلاهاي گنبد را مبدل طلاي بهتري نمودند و از آن طلاهاي سابق قبه ي كاظمين را طلا گرفتند، تا در سال 1276 كه شيخ عبدالحسين تهراني به امر ناصرالدين شاه قاجار به كربلا آمد و قبه ي حضرت حسين را تجديد به طلا كرد، و ايوان صحن را بنا نهاد و با كاشي رنگين زينت داد، و صحن را از جهت سر مبارك توسعه داد، و در اين موقع در كاظمين مريض شد و فوت كرد و در كربلا مدفون گرديد در سال 1282.

شرح حال شيخ عبدالحسين تهراني و تعمير كربلا و كاظمين را در تاريخ رجال نوشته ام.