تأثير ديگري كه شهادت حسين داشت اين بود كه جنگ طبقاتي در عربستان شروع شد.

گفتيم: به كشته شدن حسين «عليه السلام» و اسارت زنان و سرهاي شهدا، تخم نفاق و اختلاف كه اثر وضعي شهادت حسين بود، بين قتله ي كربلا و رؤساي شام و كوفه ريخته شد، و آتش انقلاب خانه گرفت. و پس از مردن يزيد در سال 64، قيام توابين شروع شد، و انقلاب مكه، مدينه، كوفه، بصره، شام آغاز گرديد و دسته دسته قبايل عرب و هواخواهان حسين يا براي رياست خود يا براي تصفيه ي حساب دشمن، قيام به خونخواهي مي كردند. سليمان بن صرد، مختار بن ابي عبيده ي ثقفي، عبدالله بن زبير، عبدالملك بن مروان، داعيه داران خلافت بودند، و قبايل و عشاير عرب نيز قيام كرده، و جنگهاي دامنه داري در ظرف ده سال طول كشيده، و چهارصد هزار نفر در آتش انقلاب اين قيام خونين كشته شدند، چنانچه در قيام توابين و قتله ي كربلا ديديم.



نيمه شب بر سرم آن خسرو شيرين آمد

خفته بودم كه مرا بخت به بالين آمد



آنچنان گونه كه تقرير نمودن نتوان

چون توان گفت به تن جان به چه آئين آمد






قامت افراخته، افروخته رخ طره پريش

بهر يغماي دل عاشق مسكين آمد



تلخي زهر غم هجر به اميد وصال

به مذاق من سودا زده شيرين آمد



به همه عمر دمي شاد نخواهم دل ريش

تا شنيدم كه مقامت دل غمگين آمد



سخن از قد و رخ و زلف و بنا گوش تو رفت

يادم از سرو و گل و سنبل و نسرين آمد



خط مشكين تو چون گرد عذارت بدميد

يادم از گلشن فردوس و رياحين آمد



فكر دنيا هوس و كسب جنان مزدوريست

قرب يزدان از آن حاصل و نه زين آمد



دل سودا زده طوف سر كوي تو كند

صعوه را بين كه به جولانگه شاهين آمد



عرصه ي دل ز نهيب شه پيل افكن عشق

ساده از اسب و رخ و بيدق و فرزين آمد



كسب دولت مكن اي خواجه كه درويشان را

ترك دولت سبب حشمت و تمكين آمد



من و مداحي شاهي كه حسين مني

مدحتش مادح وي ختم نبيين آمد



آن چنان پاي به ميدان محبت بفشرد

كه سرش زيب سنان سپه كين آمد






خامس آل عبا شافع كونين حسين

كه غلامي درش فخر سلاطين آمد



ما سوايش به فدا باد كه فرخ ذاتش

ما سوي را سبب خلقت ديرين آمد



توشه ي روز جزا مايه ي اميد محيط

شيوه و منقبت عترت ياسين آمد [1] .