به نقل مقريزي پس از فاطميين بني ايوب نيز در روز عاشورا روز سرور و شادي و ميمنت مردم شام قرار دادند، ولي پس از مدتي كوتاه قيام ملي و عزاداري عمومي اعلان شد كه از مصر تا شام ادامه داشت [1] .

و روز عيش و سرور شاميان نيز مبدل به روز عزا و ماتم ملي شد، و جز كمي از مردم آن سامان كه به آداب خويش باقي ماندند همه عاشورا را روز مجد و عظمت حسين شناختند.

صلاح الدين ايوبي كه آمد جبران گذشته را كرد، و تمام شهر را تعطيل و عاشورا را به صورت يك روز ماتم ملي بدون استثناء اعلان كرد، و خدمتي از اين راه به تعظيم شعائر ديني نمود. [2] .