14 جمادي الثاني سال 66 تا 20 ذي قعده ي سال 67

اولين دفعه كه پرچمهاي الوان به كار برده شد، نماينده ي امارت 18 ماهه شيعه اماميه ي اثني عشريه پس از حكومت علوي بود. اين حكومت بر اساس حمايت تام ايرانيان و بر محور شور و فكر ايراني دور مي زد. [1] .

بيرقهاي بني اميه سياه بود، كه اولاد زبير هم پس از تسلط بر بني اميه در حجاز و يمن و عراق همان رنگ را انتخاب نمودند. شيعيان مقيم كوفه كه اغلب ايراني بودند و


به نام انتقام و خونخواهي قيام كردند، براي اين كه شناخته شوند و ممتاز باشند، پرچم خود را از رنگ سبز و سفيد و سرخ تعبيه كردند.

رنگ سبز به سبب پيوستگي به اهل بيت، رنگ سفيد از نظر حقيقت ثابت تشيع، رنگ سرخ براي انتقام از ستمكاران. و اين اولين باري بود كه پرچم سه رنگ در اهتزاز در آمد و تاكنون هم همان حسن انتخاب پايدار است به اضافه شير و خورشيدي كه از نظر سابقه تاريخي تمدن ايران باستان بر آن افزوده شده. [2] .