دسته اي آمدند خبر دادند كه حكيم بن طفيل قاتل اباالفضل «عليه السلام» كه اسلحه ي آن حضرت را هم به غارت برده بود در خانه ي عدي بن حاتم طائي پنهان شده. صاحب خانه از معمرين اصحاب رسول خدا «صلي الله عليه و آله و سلم» بود. مختار ابوعمره را براي آوردن او مأمور كرد، عدي سعي داشت نگذارد او را جلب كنند، ابوعمره جديت نمود و در تفحص پرداخت تا حكيم بن طفيل را پيدا كرد، عدي رفت نزد مختار شكايت ابوعمره را نمود و از ابن طفيل شفاعت كرد. مختار محرمانه كسي را فرستاد نزد ابوعمره كه حين آوردن به دارالاماره ابن طفيل را در راه بكشند و سر او را بياورند، در راه بر سر او ريختند و او را كشتند و سر او را نزد مختار بردند. مختار براي عذر شفاعت عدي خوشوقت شد.

عدي پرسيد: چرا قبل از آوردن حكيم بن طفيل نزد امير او را كشتي؟ گفت: دشمن رسول خدا «صلي الله عليه و آله و سلم» را بايد كشت، و تو بد مي كني از قاتل فرزندان پيغمبر حمايت مي كني. عدي با آن كه مختار خواست او را راضي مرخص كند، ناراضي بيرون رفت، بعد هم خبر دادند در محافل نسبت به مختار و شيعيان اهل بيت بي ادبي و جسارت مي كند. مختار به سبب كبر سن متعرض او نشد تا عدي در سال 67 درگذشت.