قشون باز به عقب رانده شد، و حسين سربلند كرد ديد آفتاب بالاي سر اوست، يكي از اصحاب گفت: وقت نماز است، فرمود: آري از اين گروه از خدا بي خبر بخواهيد كه مهلت دهند تا نماز بخوانيم، مهلت خواستند، حصين بن نمير پاسخ داد: نماز شما پذيرفته نخواهد شد، حبيب جواب داد: اگر نماز پسر پيغمبر «صلي الله عليه و اله و سلم» قبول نشود، نماز شما قبول مي شود؟!

مشاجره بين حبيب و حصين درگرفت، حصين به حبيب بن مظاهر حمله كرد، حبيب شمشيري بر حصين بزد، اسب او رم كرد و او از پشت اسب به زمين افتاد، تا حبيب آمد خود را بر او برساند يارانش او را از ميدان جنگ بردند، و به حبيب حمله كردند، در اين حمله حبيب بن مظاهر كشته شد.

ترديدي نيست كه حبيب نماز ظهرا را با حسين خواند، و نماز يا فريضه ي واجب ظهر يا نماز خوف يا به جماعت يا فرادي انجام شده، و حبيب و زهير پس از نماز كشته شدند، سپس عمرو بن ابي المطاع كه از پارسايان و شجاعان بود به دشمن حمله كرد و


جنگيد تا كشته شد. پس از او عباس بن ابي شبيب شاكري كه مردي قهرمان و شجاع بوده به حمله پرداخت، بعد از او شوذب جنگ كرد، آنگاه جنادة بن حارث سلماني به ميدان رفت و با پسرش به جنگ پرداخت و كشته شد.

عمر بن سعد و شمر خسته شدند، با هم مشورت كردند كه اصحاب حسين ضعيف شده اند كسي ديگر باقي نيست، بايد زودتر اطراف او را گرفته كارش را تمام كرد.

چند نفر از اصحاب باقي بودند كه بعدازظهر جنگيدند تا كشته شدند و هر يك مي رفتند در سرعت و فداكاري، شجاعت شگفتي نشان دادند، و به جاي آنكه هر چه از ياوران كمتر مي شود روحيه ي خود را ببازند و ضعيف تر شوند، آنها هر چه كشته مي شدند باقيمانده ها شجاع تر به ميدان مي رفتند و مانند شير غضبناك حمله مي كردند، تا تمام اصحاب در حدود دو ساعت بعدازظهر شهيد شدند.