پس از حمله ي اول و حمله ي ستوني و مبارزه ي ثانوي حمله ي سوم آغاز شد، عمر بن سعد فرمان داد ستون چپ قشون خود بر حسين و يارانش حمله كنند، اينجا نيز پايداري و جانبازي ياوران حسين تجليات خود را به ظهور رسانيد، چنان افراد انگشت شمار بر ستون چپ بي شمار دشمن به دفاع و حمله متقابله و پايداري پرداختند كه فرماندهان قشون سرانگشت عبرت به دندان گرفتند.

تهور و شجاعت، قهرماني و جنگجوئي اصحاب حسين «عليه السلام» حيرت انگيز بود، حمله ي سپاه چپ را هم دفع كردند و خود به حمله پرداختند، حملات اين افراد غضبناك طوري بود كه به حمله دشمن بيمناك مي شد و همين كه دشمن روحيه ي خود را از دست مي داد آنها را به عقب رانده از جانب ديگر به حمله مي پرداختند، اين گروه از جان گذشته، راستي و فداكاري عجيبي نشان دادند، طوري متون كتب تواريخ اتفاق بر شجاعت و از خودگذشتگي ياران حسين «عليه السلام» دارند كه با گذشت هزار و سيصد سال باز هم ما مثل اينكه شاهد جريان جنگ هستيم.