دعاي امام حسين «عليه السلام» صبح روز عاشورا پس از نماز صبح بدين ترتيب بود كه ابومخنف ازدي از ابي خالد و شيخ مفيد از حضرت علي بن الحسين سجاد «عليه السلام» روايت مي كنند كه حضرت سيدالشهداء پس از نماز و پس از صف آرائي قشون خود دست به دعا برداشت و رو به قبله اين دعا را خواند:

قال «عليه السلام»: أللهم أنت ثقتي في كل كرب و أنت رجائي في كل شدة و أنت لي في كل أمر نزل بي ثقة و عدة كم من هم يضعف فيه الفؤاد و تقل فيه الحيلة و يخذل فيه الصديق و يشمت فيه العدو أنزلته بك و شكوته اليك رغبة مني اليك عمن سواك ففرجته عني و كشفته و كفيته فأنت ولي كل نعمة و صاحب كل حسنة و منتهي كل رغبة.

پروردگار من! تو هميشه نگهبان من بودي، در هر مشكلي تو مايه ي اميد مني، در هر شدتي تو در هر سانحه كه بر من وارد شود حافظ و نگهدار من بوده اي، چه بسيار اشخاص ضعيفي كه راه حيله نداشتند و در صداقت و دوستي مخذول مي شدند و دشمن آنها را شماتت مي كرد و به سوي تو پناه آورده و شكايت خلق نزد تو اي خالق متعال برده اند و تو آنها را


نجات داده و به سعادت و نيكبختي رسانيده اي. من اكنون بجز تو راهي و چشم اميدي ندارم، از غير تو بريده به تو پيوسته ام و در راه تو قيام كرده ام كه جهاد كنم. اي پروردگار من! مشكل مرا بگشا، غم و هم مرا برطرف و كار مرا آسان فرما، تو هستي صاحب هر نعمت و صاحب هر نيكوئي و آخرين هدف مقدس هر قائد و قيام كننده اي.