منزل شقوق از بناهاي بني اسد است كه قبر عبادي رئيس آن قبيله در آنجا است (المعجم).


اينجا نيز حضرت با مردي برخورد كرد كه از كوفه مي آمد و از او خبر از كوفه گرفت آنگاه فرمود: ان الأمر لله يفعل ما يشاء و ربنا تبارك هو كل يوم في شأن. و به نقل ابن شهرآشوب ين اشعار را انشاد كرد. [1] .



فان تكن الدنيا تعد نفيسة

فدار ثواب الله أعلي و أنبل



... الخ.

در تمام منازل اين خط سير امام «عليه السلام» به يكي دو يا چند نفر يا قافله اي برخورد فرمود كه آنها از مكه مي آمدند يا از كوفه به طرف مكه مي رفتند، و جريان حكومت ابن زياد و شهادت مسلم و هاني را ديده براي آن حضرت نقل كرده اند و ديديم كه امام به همه ي آنها به يك معني پاسخ داده و همه را به خداوند واگذاشته، و در انديشه ي انجام قيام خود بود كه به مقصود نزديك گردد. او مي خواست دين را زنده كند و شجره ي طيبه را به خون خود آبياري نمايد تا شاخ و برگ بسيار دهد، و جز با رنگ خون نمي توانست اين حقايق از دست رفته را روشن سازد.

در اين منزل حضرت مانند ساير منازل از جنايات بني اميه و قتل و كشتاري كه از اصحاب پيغمبر و مخصوصا دوستان اميرالمؤمنين علي «عليه السلام» مي كردند متذكر شد.

و از قتل ميثم تمار و رشيد هجري سخن به ميان آورد كه ما ترجمه ي مختصر آنها را نقل مي كنيم: