حسين و وداع در مكه
سرزمين مكه به سبب اولين خانه اي كه روي خاك بنا شده عظمتي بسزا دارد، و محط پيغمبران و مهبط وحي و محل نزول قرآن و سرزمين تاريخي بشر است.
در اين سرزمين بود كه آفتاب اسلام پرتوافكن شد، و لوث و كدورات شرك و نفاق را محو كرد، اينك باز معاويه و عمال او مي خواهند شرك و كفر را به عناوين مختلفه در مكه اجرا نمايند، چنانچه رسما در شام شرب خمر و سفره ي شراب و قمار گشوده و علنا مرتكب فحشاء مي شوند.
حسين «عليه السلام» براي اين منظور قيام كرد كه نگذارد تومار بي عفتي و بي عدالتي
باز شود و كفر از نو آغاز گردد، حج را بدل به عمره ي مفرده كرده، طواف خانه و نماز و سعي بين صفا و مروه نموده، و تقصير كرده محل شد و با خانه ي خدا وداع نمود. چون حس كرد كه شايد براي كشتن او احترام خانه ي خدا كه محل امان و امن و ايمني بشر است سلب گردد، دوستان و اقوام و قريش و مهاجر و انصار را دعوت كرد و با آنها نيز وداع كرد و اين خطبه را خواند. [1] .
پاورقي
[1] لهوف ص 33؛ ابننما ص 20.