«ان أول بيت وضع للناس للذي ببكة»



هواي كعبه جان مي دواندم به نشاط

كه خارهاي مغيلان حرير مي آيد



سرزمين مكه اولين نقطه اي است كه روي كره ي زمين خشك شد، و شرح دحوالأرض در كتب تفسير و فقه مضبوط است. اولين خانه اي كه در خاك بنا شد خانه ي خدا است و اينجا بود كه مطاف ميليونها مردم جهان است. مكه را به چند نام خوانده اند: ام القري گويند به سبب مادري او نسبت به ساير اراضي، و مكه گويند از آن جهت كه آب آن مكيده شده است، و بكه گفته اند كه «أول بيت وضع للناس للذي ببكة» و كعبه گفته اند چون خانه مكعب است. شرح نام و وجه تسميه و كوه و جهات و جبال و آب و هواي آن را در تاريخ جغرافيائي مكه نوشته ام كه مكرر چاپ شده است. [1] .

مكه سرزمين مقدسي است كه تمام انبياء خدا آنجا به خضوع و خشوع پرداختند، حضرت آدم آن كعبه را بنا نهاد، و حضرت ابراهيم قواعد آن را بالا برد، و اسماعيل در آنجا خاندان و عائله تشكيل داد، و مردم به احترام امنيت و امان كعبه آنجا سكونت گرفتند، شهر مقدس و چهار سوق تجارتي جهان شد. و از زمان حضرت عبدالمطلب مكه رو به آباداني و كثرت جمعيت و وفور نعمت به سبب حفر چاه زمزم


نهاد، و مردم مكه مردم بي آلايش و ساده لوح و قانع و زودباور و درست كردار هستند.

اسلام به مكه عظمت و اعتلا داد، زيرا غار حرا در كوه نور محل اشراق آفتاب اسلام است، و در آنجا بود كه اشعه ي علم و دانش آسماني براي فضيلت و كاميابي بشر پرتوافكن شد. و كعبه در اثر جنگهاي خونين پيشواي اسلام از لوث بت پرستي و شرك و نفاق خالي شده و پرچم توحيد براي هميشه در آن سرزمين در اهتزاز است. وجوب حج و مناسك آن براي مردم مستطيع، سرزمين مكه را به صورت يك كنگره بين المللي اسلامي درآورد، كه هر سال بيش از صد هزار نفر در اين ميدان مطاف گرد كعبه طواف مي كنند و حجر الاسود را لمس كرده مي بوسند و مناسك حج را به جاي مي آورند.

«مكه خانه ي امان و امن الهي بوده، و به شعاع ده ميل از كعبه محوطه ي وسيع داخل حرم محسوب مي شده كه هر كس وارد آن مي گرديد، ايمن بود» [2] .

خونريزي در اين سرزمين حرام گرديد، بدين جهت پسر پيغمبر از مدينه به مكه خائفا مهاجرت فرمود. چون دشمن نگذاشت او در امان باشد، سيدالشهداء ناگزير حج را بدل به عمره نموده، و از احرام محل شد. و با آنكه خيلي علاقه به حج خانه ي خدا داشت و 25 سفر پياده به حج آمده بود اعمال حج را گذاشت كه در لباس احرام كربلا بجا آورد.



قومي به گرد كعبه بنازند در طواف

نازم من آن سري كه بود كعبه را مطاف