ابن زياد براي دستگيري مسلم، حصين بن نمير را كه رئيس شرطه و نظميه ي كوفه بود احضار كرد و امر كرد كليه ي راهها و كوچه ها را سانسور كند، و كارآگاه و پليش مخفي براي دستگيري مسلم بگمارد و از پاي ننشيند تا او را دستگير نمايد، پس از او عمرو بن حريث را احضار كرد و او را فرمانده ي نيروي ارتش نمود و خودش به قصر رفت و با دلي آسوده خوابيد.

فرداي آن شب ابن زياد در دارالاماره نشست و نقشه ي ديگري پيش كشيد، و آن عقيم گذاشتن نقشه ي مسلم و جلوگيري از آمدن حسين بن علي «عليه السلام» به كوفه است، و اشخاصي كه مي آمدند آنها را به رشوه زباني تشجيع و تكريم مي كرد و وعده به منصب و مقام مي داد كه هر كدام مي توانند در جلوگيري از آمدن حسين به عراق هم آهنگي نمايند و پيشنهادات لازم را بدهند. از جمله كساني كه وارد شد محمد بن اشعث بود، ابن زياد دستور داد براي او كرسي مخصوصي گذاشتند و از او تمجيد فراواني كرد گفت: ابن اشعث در عقيم گذاشتن نقشه ي مسلم و تفرقه ي اصحاب او فداكاري فراواني كرد، و البته ما آن را فراموش نمي كنيم و جاي آن دارد كه مقام و منصبي عالي بدو بدهيم و خواهيم داد.