پس از آنكه ابن زياد با حيله ي خود هاني را دستگير كرد و مسلم از خانه ي هاني گريخت، مختار را هم دستگير كرد و در حدود پنج هزار نفر از سرشناسان كوفه را مانند عبدالله بن نوفل و غيره زنداني نمود، برخي تا 12 هزار هم نوشته اند.

امر كرد مردم در سايه ي ديوار مسجد و قصر جمع شوند و خودش هنوز جرئت نمي كرد در ميان جمعيت بيايد. از بالاي قصر براي مردم خطبه اي خواند و گفت: من مي دانم شما چه توطئه اي ديده بوديد ولي ريشه ي آن را يافتم و آن را متفرق كردم، شما اي مردم بترسيد از قهر و غضب من، پيروي كنيد از بيعت يزيد و از جان خود بترسيد.

آنگاه به حصين بن تميم رئيس شهرباني دستور داد كه با كمال شدت و خشونت مراقب امور باشد، حصين هم كاملا به وسيله ي جاسوسان مخفي طرق و شوارع را در نظر گرفت، و حكومت نظامي اعلان كرد و هيچ كس حق نداشت از غروب به بعد بيرون باشد و بسياري را زنداني نمود. [1] .