عبدالله بن حازم پرچمدار نيروي مسلم بن عقيل گرديد و با دعوت خود در فاصله ي بسيار كوتاهي 4000 نفر مسلح و مجهز شدند، مسلم بن عقيل هم شروع به تعبيه و تنظيم صفوف و تعيين فرماندهان جناح چپ و راست گرديد.

عبدالرحمن بن كريز كندي را بر كنده و ربيعه امير كرد، مسلم بن عوسجه را بر بني مذحج و بني اسعد معين كرد، و فرمان داد دسته ي اول سواره از جلو بروند، و دسته ي دوم پياده به راه افتند، و ابوثمامه ي صائدي را بر قبيله تيم و همدان گماشت، و عباس بن حقدة بن هيبره را بر قريش و انصار فرمان داد، و خودش در قلب لشكر قرار گرفت و به طرف دارالاماره پيش رفتند.


ابن زياد با سي نفر پاسبان و نگهبان خود را اداره مي كرد، نيروئي كه بتواند با اين قشون مقاومت كند نداشت.

دينوري مي نويسد: ابن زياد بيش از 200 نفر نداشت و لذا خود را فوري به دارالاماره رسانيد، و سخت در انديشه ي تدبير و حيله برآمد. [1] .