ابن زياد تحولات بسياري در دوره ي فرمانداري خود ديده بود و لذا با سفاكي كه داشت مي دانست چگونه با خشونت رفتار كند، و با سياست و تهديد و تبعيد و زنداني ساختن بر امور مسلط شود.


ابن زياد طرق و شوراع شهر و بيرون شهر يعني در تمام حوزه ي فرمانداري خود حكومت نظامي اعلان كرد، و جواسيس بسيار در راهها گماشت كه هر عابري را در اياب و ذهاب مورد توجه قرار دهند و از نام و نشاني و خصوصيات و فاميل و عشيره ي او سؤال كنند، و به كوچكترين ظن و گمان اشخاص را مي گرفتند و دستگير كرده زنداني مي كردند، و بدين ترتيب كه خواهيم ديد 4500 نفر را در مدت كوتاهي دستيگر و زنداني و تبعيد و تهديد به قتل كرد و رؤساي قبايل و اشراف و متنفذين كوفه را مانند مختار بن ابي عبيده ثقفي و مسيب بن نجيه و سليمان و رفاعه و عده ي ديگري را دستگير كرد، و با اين تدبير از فعاليت طرفداران حسين «عليه السلام» كاست، زيرا آنها كساني نبودند كه از حرف ابن زياد بيمي داشته باشند و چاره جز دستگيري آنها براي ابن زياد نبود و بدين ترتيب بر كوفه تسلط يافت، و مشغول فعاليت سياسي براي دستگيري مسلم گرديد.