عبيدالله بن زياد مانند پدرش زياد از ستمكارترين و خونخوارترين بني اميه بود، و به گفته ي خودش وارث صفات پدر در سنگدلي و بي رحمي و سياست بود. سابقه ي او در سياست بسيار است، در 25 سالگي حاكم ايالت خراسان شد و ابراز لياقت نمود، و معاويه هم اين فرمانداران بي رحم و قسي القلب را دوست مي داشت. ابن زياد خواست به كوفه رود حيله اي كرد كه به لباس بني هاشم وارد كوفه شود تا كسي او را نشناسد و بر كار خود استيلا يابد.

مردم كوفه هم بنابر سابقه ي دعوت و وعده ي مسلم بن عقيل هر ساعت متنظر حسين بن علي هستند كه وارد كوفه شود، و در نظر دارند استقبال شاياني بنمايند. ابن زياد براي خلط مبحث، عمامه ي سياهي بر سر گذاشت و نقابي بر صورت اندات و لباس سفيدي به تن پوشيد و با همراهان وارد كوفه شد. مردم خيال كردند حسين بن علي است، در مسير راه تا دارالاماره ابراز احساسات شاياني كردند و شادباش و خوش آمد مي گفتند و به دنبالش به راه مي افتادند. ابن زياد در همين خط سير روحيه ي اهالي كوفه را


خوب به دست آورد و دانست با بي صبري تمام منتظر حسين بن علي هستند. و لذا براي آنكه كسي ملتفت نشود، هيچ سخن نگفت، تا به دارالاماره ي كوفه رسيد.