علامه ي مجلسي مي نويسد: در سال 57 هجرت بود حضرت ابي عبدالله الحسين با عبدالله بن جعفر و عبدالله بن عباس و جماعتي از بني هاشم و گروهي از شيعيان و دوستان به عزم حج به مكه رفتند.

در مكه، مردم اطراف، بيشتر از جنايات بني اميه و معاويه به حضرت حسين «عليه السلام» گزارش مي دادند، و براي اولين بار رسما ابي عبدالله در مني خطبه اي انشاد فرمود كه بيش از هزار نفر از صحابه و تابعين حضور داشتند، و اين خطبه يك حركت فكري در مردم حجاز و زائرين بيت الله ايجاد كرد.

ابي عبدالله در مقابل گروه مردم مجمتع در مني كنار مسجد خيف ايستاد و پس از حمد و ثناي الهي فرمود: