«يا معاوية قد علمت الفراش الذي ولدت عليه» (حسن بن علي «عليه السلام»)

هشام بن محمد كلبي در كتاب «المثالب» مي نويسد:

امام حسن در حق معاويه فرمود: قد علمت الفراش الذي ولدت عليه. من مي دانم تو از فراش كي متولد شدي.

آنگاه مي گويد: معاويه مشهور بود كه از چهار پدر بود: اول عمارة بن الوليد بن مغيره مخزومي، دوم: مسافر بن ابي عمر، سوم: ابي سفيان، چهارم: عباس بن عبدالمطلب. اين چهار نفر با هم رفيق بودند و هر چهار نفر با هند سروكار داشتند، و هند از زنان مشهوره ي عرب بود كه عماره را براي شخصيت و مسافر را براي عشق، ابوسفيان را براي شجاعت، و عباس را براي شهامت دوست مي داشت. و چون سياه پسند بود با ابوسفيان تمايل بيشتري داشت. هند به معاويه آبستن شد، و چون هند به مكه رفته بود قبل از ظهر مسافر با او نزديكي كرد.

شعبي گفته: هند بنت عتبه در خانه ي پذيرائي مغيره ي مخزومي بود كه در آن خانه از عموم عرب پذيرائي مي كرد، و يك روز هند بيرون رفت و از يكي از مهمانها پذيرائي كرد، و پس از اين جريان، ابوسفيان او را تزويج كرد و معاويه از او متولد شد. و اين سابقه ي پدر و مادر معاويه بود كه براي خلافت مسلمين خونها ريخت تا نيم قرن بر آنها سلطه يافت. [1] .

هند مادر معاويه دختر عتبه، و عتبه كسي است كه به وسيله ي غلامش حمزه سيدالشهداء عموي رسول خدا «صلي الله عليه و آله و سلم» را كشت و جگر او را خورد و از


خون آنها معاويه را بزاد، و در جنگ احد با پيغمبر خدا «صلي الله عليه و آله و سلم» جنگيد. اين زن از مطربه هاي معروف عرب بود [2] و هشتصد رقاصه تربيت كرده بود كه با جام شراب، اطراف كعبه در حال رقص طواف مي كردند.

در جنگ احد يك ميل بزرگ و سرمه داني تهيه كرده بود، قشون ابوسفيان كه از ضرب شمشير شرربار مسلمين فرار كرده بودند، سرمه به چشمشان مي كشيد مي گفت: شما زن هستيد نه مرد جنگي و آنها را تحريض به قتل محمد «صلي الله عليه و اله و سلم» مي كرد، و وحشي غلام خود را كه مردي خوش سيما بود وعده ي وصال و مال داد كه برود محمد يا علي يا حمزه را بكشد. وحشي گفت: از كشتن آن دو معذورم ولي حمزه را مي كشم و كشت.