ياقوت مستعصمي مي نويسد: حسين بن علي «عليه السلام» داراي سخنان حكيمانه اي بوده است و از آن جمله است:

اذا سمعت أحدا يتناول أعراض الناس فاجتهد أن لا يعرفك فان أشقي الأعراض به معارفه.


اگر شنيدي كسي به عرض و ناموس مردم بدبين است و بدگو، سعي كن با او نباشي و آشنا نگردي و او تو را نشناسند، زيرا ناموس و خانداني را كه چنين بدبينان و بددهنان مي شناسند بدبخت ترين عرض و ناموس هستند. باز مي فرمايد:

لا تتكلف ما لا تطيق و لا تتعرض لما لا تدرك و لا تعد بما لا تقدر عليه و لا تنفق الا بقدر ما تستفيد و لا تطلب من الجزاء الا بقدر ما صنعت و لا تفرح الا بما نلت من طاعة الله تعالي و لا تنتاول الا ما رأيت نفسك له أهلا.

چيزي را كه از عهده اش برنمي آئي، تعهد مكن؛ چيزي را كه درك نمي كني، اعتراض مكن؛ به آنچه نمي تواني عمل كني، وعده مده؛ بيش از آنچه كه استفاده بتواني بنمائي، خرج مكن؛ بيش از آنچه عمل كرده اي، پاداش مخواه؛ آنچه در طاعت خداوند بدست آورده اي، خوشنود مباش كه لياقت بيش از آن داري؛ و بيش از آنچه سزاوار هستي مگير و مخواه. [1] .

امام حسين مي فرمود:

بدترين صفات براي بزرگان، ترس از دشمن و ستم به زيردست و خودداري از دادن مقرري است!