«واذكر في الكتاب اسماعيل انه كان صادق الوعد و كان رسولا نبيا»

شيخ صدوق از بريده ي عجلي روايت كرده كه: از حضرت ابي عبدالله جعفر بن محمد الصادق «عليه السلام» پرسيدم: تفسير اين آيه و داستان اسماعيل چيست؟ فرمود: ابراهيم، خليل الله و حجت بر حق و صاحب شريعت بود، و او در حال حيات بود كه اسماعيل وفات كرد، و اين كه مبعوث شده اسماعيل بن حزقيل است كه بر قوم خود بعثت يافته، او را تكذيب كرد و پوست صورتش را كندند، خطاب شد: ميل داري آنها را به عذاب و كيفر برسانم؟ عرض كردند: نه، ميل دارم من بار ديگر رجعت كنم و خود از آنها داد بگيرم، خطاب شد: مسئلت تو قبول مي شود و تو را با حسين به دنيا برمي گردانيم، آنگاه داستان شهادت حسين را براي او نقل كرد.

«و فديناه بذبح عظيم»

در «عيون اخبار الرضا» منقول است كه ابراهيم خليل در ذبح اسماعيل و فدا آمدن آن از ذبح عظيم و شهادت حضرت سيدالشهداء او را خبر دادند، چنانچه در شرح حال حضرت پيغمبر «صلي الله عليه و آله و سلم» نوشتم كه فرمود: «أنا ابن الذبيحين» يك ذبيح اسماعيل بود و ذبيح دوم عبدالله، كه براي هر دو فدائي آمد تا اين مفاخره ي عظيم نصيب سيدالشهداء «عليه السلام» گردد، و جبرئيل در ضمن فدائي حضرت ابراهيم و اسماعيل را از شهادت حسين آگاه كرد.