اشراف براي اين مي خواستند عمر بن سعد را والي و امير كوفه كنند كه از شر توابين راحت شوند. آنان مي خواستند عمر بن سعد والي كوفه شود تا اختيار شهر و لشكر به دست او بيفتد و ساير قتله امام محفوظ بمانند؛ مخالفت زنان همدان و گريه آنان بر حسين شهيد عليه السلام موجب اين گشت كه اين نقشه تغيير بيابد. اتفاق آنان بر «عامر بن مسعود قريشي» و بيعت كردن با ابن زبير نيز براي اين بود كه سرنوشت كوفه زود معلوم شود و از شر شيعه و توابين راحت شوند. آنان مي دانستند كه ابن زبير مانند يزيد بن معاويه دشمن حسين عليه السلام و خانواده پيغمبر است. مگر مصعب بن زبير هفت هزار شيعه حسيني را كه در ركاب مختار بودند در يك روز نكشت؟! مگر به فرمان همين ابن زبير، مصعب زن مختار را كه از شيعيان بود نكشت؟ پس اشراف بيدار بودند و پس از انقراض سلطنت آل ابي سفيان آسوده ننشستند. نقشه آنان از براي سلطنت ابن سعد اگر چه در اثر خروج زنان همدان بهم خورد، ولي اشراف


فوري آن را جبران كردند و اتفاق بر ولايت عامر بن مسعود نمودند و شهر را به تصرف ابن زبير درآوردند.