روايات در ترغيب به زيارت و بيان ثواب آن، فوق العاده زياد است و اين كتاب گنجايش همه ي آن ها را ندارد و من فقط به يك روايت صحيح اكتفا مي نمايم. اين روايت را شيخ كليني به دو سند و شيخ صدوق به يك سند از معاوية بن وهب نقل نموده اند.

معاوية بن وهب گويد اجازه گرفته و به حضور امام صادق عليه السلام رفتم چون وارد شدم ديدم امام نماز مي خواند. پس از تمام كردن نماز در حال سجده با خداوند مناجات كرد و گفت:

اي خداوندي كه كرامت و وصيت را خاص ما گرداندي، و به ما وعده ي شفاعت دادي و علم گذشته و آينده را به ما عطا كردي و قلوب عده اي را متوجه ما نمودي، من و برادرانم، و زائران قبر حسين عليه السلام را بيامرز، هم آنان كه اموال خود را صرف اين راه نمودند و بدن هاي خود را به زحمت انداختند به جهت نيكويي به ما و خشنودي پيغمبر تو و رسيدن به ثواب تو و براي اجابت امر ما و دشمني با دشمنان ما و منظور آنان از اين عمل رضايت تو است و بس؛ پس خداوندا! تو به آنان جزاي خير بده و آنان را در شب و روز حفظ بفرما و در حق بازماندگان آنان - از زن و فرزند - نيكوئي را از شر هر دشمن قوي و ضعيف و جن و انس حفظ فرما، و


بهترين آرزوها و دعاهاي آنان را مستجاب فرما، آنان را بر فرزندان و خويشان ترجيح دادند. و به جهت ما متحمل غربت و مشقت سفر گشتند، پروردگارا! دشمنان، آنان را سرزنش مي كنند و با وجود اين، از زيارت دست برنمي دارند، پس خداوندا! صورت هاي آنان را كه در اثر تابش خورشيد تغيير نموده و چشم هاي گريان و دل هاي سوزان و ناله ها و فريادهاي آنان را تو مشمول رحمتت كن؛ خداوندا! همه آنان را به تو مي سپارم.

امام پيوسته در حال سجده، براي زائران امام حسين عليه السلام دعا مي نمود. پس از ختم دعا گفتم: قربانت گردم! اگر اين دعاهاي تو در حق كسي بود كه خدا را نمي شناخت گمان مي كنم خداوند او را از آتش جهنم نجات دهد. به خدا سوگند! آرزو كردم كه كاش من به زيارت او رفته بودم و حج نگزارده بودم. فرمود: تو كه به او نزديك هستي، چرا به زيارت او نمي روي؟ سپس گفت: اي معاويه! زيارت او را ترك مكن. آيا نمي خواهي تو از كساني باشي كه پيغمبر و علي و فاطمه و ائمه عليهم السلام در حق آنان دعا مي كنند؟! آيا نمي خواهي از كساني باشي كه چون از زيارت برگردند، گناهان گذشته و هفتاد سال آنان آمرزيده باشد؟! آيا نمي خواهي از كساني باشي كه ملائكه با آنان مصافحه مي كنند؟! آيا نمي خواهي از كساني باشي كه چون از قبر بيرون آيند، گناهي نداشته باشند؟! آيا نمي خواهي از كساني باشي كه فردا با پيغمبر مصافحه مي كنند؟! [1] .