بعيد نمي دانم كه همه شهدا در زير همين بقعه و ضريح فعلي دفن شده باشند، نه بيرون از ضريح، چون ضريح و مرقد بسيار بزرگ است. و در هر صورت، ابن سعد اگر چه بدن پسر پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم و شهدا را دفن نمود؛ ولي بلافاصله امام حسين عليه السلام دفن شد و شهدا، در پايين آن حضرت دفن شدند، و قبر حسين عليه السلام مزار مردم گرديد، و مردم از دور و نزديك به زيارت آن حضرت مي آمدند.

از همين امر، عظمت امام عليه السلام معلوم مي شود، دشمنان اگرچه او را كشتند و لگدكوب كردند و در ميان بيابان گذاردند و رفتند، ولي بلافاصله پس از رفتن آنها، حسين عليه السلام دفن شد، و قبر او در همان بيابان مزار گرديد، و از همان زمان، با آن كه سلطنت در دست دشمنان بود، دوستان آن حضرت به طور مرتب، به تنهايي و دسته جمعي به زيارت قبر آن حضرت مي رفتند. اين در حالي است كه از سلاطين بني اميه و بني عباس و قبور آنان اثري نيست. مأمون مي خواست قبر هارون را حفظ كند، به همين جهت، امام علي بن موسي الرضا عليه السلام را نزديك قبر هارون دفن كرد، ولي هارون از اين نقشه ي مأمون فايده اي نبرد، به جز آن كه زائرين او را لعن كنند، [1] حتي صورت قبري هم براي هارون باقي نمانده است، ولي امام رضا عليه السلام كه توسط مأمون كشته شد، قبرش باقي است و هم اكنون مزار شيعيان، بلكه مسلمين عالم گرديده است.

«فاعتبروا يا أولي الأبصار؛ پس اي ديده وران، عبرت گيريد»