ابومخنف مي گويد: فرستادگان نامه ها را آوردند و امام عليه السلام اوضاع و احوال مردم را از آنها جويا شد. آنگاه پاسخ نامه ها را به «هاني سبيعي» و «سعيد بن عبدالله حنفي» كه آخرين فرستادگان مردم كوفه بودند، سپرد. اين نامه با عنوان «جماعت


مؤمنين و مسلمين» بود. خلاصه ي نامه ي آن حضرت اين است: نامه ها رسيد. خواسته ي شما اين است كه رهبري نداريد، نزد شما بيايم. من از اهل بيت خود، برادر و عموزاده ام - كسي كه مورد اطمينان و اعتمادم است - را نزد شما فرستادم. او مأمور است كه مرا از افكار و احوال شما باخبر كند، اگر او نوشت كه بزرگان عقلاي شما همگي بر آنچه كه نامه ها حكايت مي كند، متفق هستند، به زودي نزد شما خواهم آمد.

آنگاه حضرت، صفات امام را بيان مي كند و او را معرفي مي نمايد و مي نويسد: امام، آن كسي است كه به كتاب خدا عمل كند، به حق اعتقاد داشته باشد، در عمل عادل باشد و خود را وقف خدا نموده باشد. والسلام. [1] .