زمين شهادت، صحابي دارد، آسمان نيز سحابي دارد، ولي اين كجا و آن كجا، ميان صحابي زمين و سحابي آسمان، تفاوت از زمين تا آسمان است. سحابي هاي آسمان، ستارگان جهان مرده هستند، صحابي هاي زمين، ستارگان جهان زنده هستند. سحابي هاي آسمان، فاقد حياتند، صحابي هاي زمين بخشنده ي حيات، و ستارگان روشني بخش ديده و دل مي باشند.

حسين، خورشيد صحابي هاست و آنان هم چون ستارگان گرداگردش در حركتند. زه بر صحابي و زهازه بر حسين. صحابي، در اسلام، كسي است كه پيامبر را ديده و به حضرتش ايمان آورده است. اين خود، شرفي است عالي و ويژه مردمي است كه واپسين كس آن ها، تا سال هاي آخر نخستين سده هجري زنده بوده است. حسين خود صحابي است، ياران صحابي نيز دارد؛ كه به راهش رفتند و با حضرتش شهادت يافتند.