خلفاي راشدين، پنج تن بوده اند و ابوبكر نخستين كس آن هاست. وي با دستياري عده اي به مقام حكومت رسيد.

خلافت ابوبكر، به وسيله ي بيعت انجام شد. بيعت، انتخاب نيست و معناي ديگر دارد. بيعت عقبه و بيعت شجره، انتخاب رسول خدا صلي الله عليه و اله به پيامبري نبود. رسول خدا صلي الله عليه و اله پيامبر و حاكم بود؛ خواه كسي با حضرتش بيعت كند، خواه بيعت نكند.

بيعت، اظهار تسليم است، نه برگزيدن. زمام داري ابوبكر، از قبيل انتخاب رئيس جمهور نيست، و بايد به حكومت ابوبكر، نامي ديگر داده شود.

دو عامل اساسي در رسيدن ابوبكر به حكومت كمك كرد: