چون نامه هاي جاسوسان و وابستگان بني اميه به شام رسيد پادشاه اموي احساس خطر كرد و با مشاور خود سرجون بن منصور [1] به مشاوره پرداخت، سرجون در پاسخ به يزيد گفت: اگر پدرت معاويه زنده بود، آيا رأي و انديشه ي او را به كار مي بستي؟ يزيد پاسخ داد: آري چنين مي كردم. سرجون فرماني را كه معاويه پيش از مرگ خود براي عبيدالله نوشته و وي را به حكومت كوفه برگزيده بود به يزيد نشان داد و گفت: حال كه كوفه را آشوب فرا گرفته و اميدي به نعمان بن بشير نيست؛ حكومت كوفه و بصره را به عبيدالله بن زياد واگذار كن تا مخالفان حكومت تو را سركوب و تنبيه نمايد. يزيد رأي وي را پذيرفت و با صدور فرماني، [2] كه توسط مسلم بن عمرو باهلي به عبيدالله رسيد، عنصر خونريز و بي نسب و حسب وابسته به خود را به حكومت كوفه گمارد. [3] .