خوارزمي - پس از نقل خطبه - مي نويسد كه يزيد گفت:

اي صدايي كه در ميان صداها ستايش مي شوي، چه آسان است مرگ بر نوحه گران. [1] .



استاد باقر شريف قرشي گويد: خطابه ي حضرت زينب (س)، چونان صاعقه اي بر سر يزيد غريد و غرورش را شكست و شكوهش را نابود ساخت، به طوري كه از دادن پاسخ


عاجز ماند و چيزي نتوانست بگويد، جز اينكه بر اين گفته ي شاعر [كه از خوارزمي نقل شد] تمثل جست.

هيچ مناسبتي ميان آن خطابه ي بزرگي كه زينب كبري (س) در طي آن ماهيت يزيد را آشكار كرد و او را از همه ي ارزشهاي انساني عاري ساخت و ميان شعر يزيد كه اعلام مي دارد، فرياد فريادگران ستايش مي شود و نوحه براي نوحه سرايان آسان است، وجود ندارد. كدام ربط موضوعي ميان اين دو امر وجود دارد؟ [2] .