زينب كبري (س) هنگام مواجه شدن با سر برادرش، سيدالشهدا (ع)، با گرفتن موضعي عاطفي مجلس را به شدت زير تأثير قرار داد، به طوري كه همه ي حاضران به گريه آمدند، در حالي كه يزيد خاموش بود.

سيد بن طاووس گويد: زينب كبري (س) با ديدن سر حسين (ع) دست برد و گريبانش را چاك كرد و با صدايي اندوهگين كه قلبها را به درد مي آورد و فرمود: «اي حسين، اي حبيب رسول خدا (ص)، اي فرزند مكه و مدينه، اي فرزند فاطمه سرور زنان عالم، اي پسر دختر برگزيده ي خدا.

راوي گويد: به خدا سوگند همه ي كساني كه در مجلس حاضر بودند گريستند و يزيد خاموش بود. [1] .