مامقاني گويد: «احمد بن محمد بن عقيل بن ابي طالب كه مادرش ام ولد بود، روز طف به ميدان آمد و اين رجز را مي خواند:

امروز نسب شريف و دينم را معرفي مي كنم، با شمشيري كه به دست راست دارم. پس از آن كه شمار بسياري از دشمن را كشته و مجروح ساخت، او را از همه سو محاصره كردند و پس از پي كردن اسبش به قتل رساندند - خداي از او خشنود باد. [1] .