محمد بن احمد بن داود قمي در كتاب الزيارات و به نقل از او رضي الدين علي بن طاووس در كتاب مصباح الزائر و نـيـز بـه نـقـل از وي بـهـاء الديـن مـحـمـد عـامـلي در كـتـاب كـشـكـول [1] روايـتـي را نـقـل كـرده اسـت كـه مـتـن آن چـنـيـن اسـت: «نـقـل شـده اسـت كه حسين (ع) ناحيه اي را كه اينك قبرش در آن قرار دارد، از اهالي نينوا و غـاضـريـه بـه شـش هـزار درهم خريد و به آنان بخشيد به اين شرط كه زائرانش را به سـوي قـبـرش راهـنمايي كرده، آنان را سه روز ميهمان كنند». [2] سپس در ادامه ي خـبـر مقدار مساحت آن اراضي، يعني حرم حسيني را اين گونه بيان كرده است: «امام صادق (ع) فـرمـود: حـرم حـسـيـن (ع) كـه آن را خـريـداري كـرد شانزده مـيـل مربع بـود. ايـن مـكـان بـراي فـرزنـدان و دوسـتـان ايـشـان حـلال اسـت و بـر ديـگـراني كه با ايشان مخالفت ورزيدند حرام مي باشد؛ و در آن بركت است.» [3] .

سيد جليل رضي الدين علي بن طاووس نوشته است كه از آن رو پس از بخشيدن فرزندان امام حلال شد كه مردم [نينوا] به شرط عمل نكردند. علي بن طاووس همچنين مي گويد: محمد بـن داود، عـدم وفـاي آنـان بـه شـرط را در بـاب نـوادر الزمـان نقل كرده است. [4] .