ابن قولويه از علي (ع) چنين نقل كرده است:«پدر و مادرم فداي حسين باد كه در «پشت كوفه» به قتل مي رسد. به خدا سوگند گويي انواع ددان را مي بينم كه بر سر قبرش گردن كشيده اند و شب تا به صبح برايش گريه و نوحه سرايي مي كنند! هر گاه كه چنين شد هشداريد و از ستمگري بپرهيزيد.» [1] .