بازگشت

نظريه عربي بودن ريشه نام كربلا


يـاقـوت حـمـوي گويد: «كربلاء» به معناي سستي در گام ها است، گفته مي شود: «جاء يـمـشـي مـكـربـلاً» (بـا گـامـهـاي سـسـت آمـد). بـنـابـرايـن مـمـكـن اسـت كـه بـه دليل سست بودن زمين آن به اين نام خوانده شده باشد.

و گـفـته مي شود: كربلتُ الحنطة (گندم را غربال كردم)، آن گاه كه آن را پاك و تميز كني؛ و در وصف گندم سروده اند:



يحملن حمراء رسوباً للثقل

قد غُربلت و كُربلت من القصل



بـنـابراين ممكن است كه به دليل پاك بودن اين سرزمين از سنگريزه و درختان انبوه، آن را كربلا خوانده باشند.

و كرَبل: نام گياه ترشك است و ابو وجزه ي سعدي در وصف پشمهاي كجاوه گويد:



و ثامرُ كربَلٍ و عميم دفلي

عليها و اللذي سبط يمور




بـنـابـرايـن مـمكن است كه اين نوع گياه در اين جا بسيار مي روييده بدين سبب به اين نام خوانده شده است. [1] .


پاورقي

[1] معجم البلدان، ج 4، ص 445 و نيز ر.ک: مراصد الاطلاع، ج 3،ص 1154.