بازگشت

خطبه هاي امام در مكه مكرمه


متأسفانه تاريخ از دوران حضور امام حسين عليه السلام در مكه مكرمه جز آن خـطـبـه مـشـهـور ايـشـان كـه جـمله معروف «مرگ براي فرزندان آدم چـونـان گردنبند براي دختران جوان است»، چيزي ثبت نكرده است.ايـن خـطـبـه و يـك خـطـبـه ديگر شامل مجموعه اي از سخنان حكمت آميز كوتاه است كه امام عليه السلام پيش از بيرون آمدن از مكه ايراد فرمود.

براي پژوهشگر ژرف انديش باور اين موضوع كه امام عليه السلام در مدت حـدود 125 روز حـضـور در مـكـه آن هـم هـمـزمـان بـا مـوسـم حج، در محافل مكه جز اين دو خطبه را نخوانده باشد بسيار دشوار است. با آن كه طبق روايت هاي تاريخي مردم نزد آن حضرت گرد مي آمدند و از ايـشـان كـسـب فـيض مي كردند و شنيده هايشان را ثبت و ضبط مي نمودند!

آيـا ايـن مـعـقول است كه امام عليه السلام از فضاي ديني و قدسي حاكم بربيت الله الحرام براي تبليغ و معرفي حق و نيز نهضت مقدس خويش استفاده نكرده باشد.

اين يكي از شكاف هاي مبهم و از لغزش هاي دردناك تاريخ است!

خطبه نخست

پـژوهـشـگر متتبع، شيخ سماوي، گويد: حسين عليه السلام پس از دريافت نامه مسلم، آهنگ بيرون آمدن كرد؛ و در شب هشتم ذي حجه ياران خويش را گرد آورد و خطاب به آنان فرمود:

الحـمـد للّه، مـا شـاء اللّه، و لا قـوة الاّ بـاللّه و صـلي اللّه عـلي رسول اللّه.

مـرگ همچون گردنبند دختران آويزه ي گلوي فرزندان آدم است. شوق مـن بـه ديـدار پـدرانـم چـونان شوق يعقوب است به ديدار يوسف.بـراي مـن قتلگاهي برگزيده شده


است كه آن را ديدار خواهم كرد.گـويـي كـه گرگان دشت هاي ميان نواويس و كربلا، بند از بندم جـدا مـي سـازنـد؛ و شكم هاي خالي و گرسنه از پاره هاي تنم پرمـي شـود. از روز رقـم خـورده بـا قـلم سرنوشت گريزي نيست. ما خـانـدان نـبـوت بـه خوشنودي خداوند خوشنوديم. بر بلاي او مي شـكـيـبـيـم و او بـه مـا پـاداش شـكـيـبـايـان را مـي دهـد. خويشاوندان رسول خدا هرگز از وي منحرف نمي شوند؛ و در بهشت بر او گرد مـي آيـنـد. تـا چـشـم هـايش ‍ بدان وسيله روشن گردد و وعده اش به وسـيـله آنان عملي شود. هر كس در راه ما آماده جانبازي است و آهنگ آرام گرفتن به لقاي الهي را دارد، پس با ما بكوچد؛ و من بامدادان آماده حركتم. ان شاء الله.