جريان سقيفه در زمينه هاي گوناگون حيات امّت اسلامي نتايج فراواني در پي داشت؛ نتايجي كـه از بـازگـشـت بـه گـذشـتـه [1] و بـه قـهقرا رفتن امّت از راه معصوماني كه خـداونـد مقرر داشته بود تا پس از رحلت پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم حجت بندگان و جانشين او در زمين باشند، نـاشـي مـي شـد. بـرخـي از ايـن نـتـايـج بـلافـاصـله پـس از وفـات رسـول خـدا صلي الله عليه و آله و سلم پـديـدار شـد و زنـدگـي امـّت اسلامي را زير تأثير مستقيم خود قرار داد؛ و بـرخـي ديـگر آغاز به نشو و نما كردند.

اما آنچه در اين جا براي ما حايز اهميت است، بررسي آن دسـتـه از نـتايجي است كه تحولات عظيم و مقدمه ساز زمامداري امويان را موجب گرديد؛ و مهم ترينشان اين هاست:

[1] تـأمل در آيـه شـريـفـه «.. أفـَاِن مـاتَ أوْ قـُتـِلَ انـقـلبـتـم عـَلي أعـْقـابـِکـُمْ» [آل عـمـران(3)، آيـه 144] آيـا اگـر او بـمـيرد يا کشته شود، شما به گذشته خويش باز مي گرديد؟) نشان مي دهد، قرآن کريم همان طور که فراريان جنگ احد را سرزنش مي کند و تأکيد مـي ورزد کـه پـس از شـنيدن خبر کشته شدن پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم بيش ترشان مرتد شدند، بر ارتداد عامّه ي امّت اسلامي پس از رحلت پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم نيز تأکيد مي ورزد؛ و اين يکي از پيش گويي هاي قـرآنـي اسـت. بنابر اين آيه شريفه به دو بازگشت اشاره دارد؛ و صيغه ماضي «انقلبتم» بر وقوع اين دو بازگشت تأکيد دارد.