از كجا آغاز كنيم
در پاسخ اين پرسش دو ديدگاه بود...
1 - گروهي از سران توابين بر آن بودند كه بايد بسوي عامل اصلي جنايت كه رژيم اموي و «عبيد» است بروند. چرا كه آنان بودند كه حسين عليه السلام را ميان مرگ و ذلت قرار دادند و آن حضرت شهادت پرافتخار را برگزيد و فرمود «هيهات منا الذلة.»
2 - اما ديدگاهي ديگر بر آن بود كه سركردگان سپاه شوم اموي در كربلا همچون: عمر بن سعد، شمر، خولي، سنان، شبث و... و سران جنايتكار عشاير در اينجا هستند و بايد كار را از كوفه شروع كنند.
و سرانجام... تصميم بر آن شد كه در آن شرايط بايد بسوي «عبيد» رفت... چرا كه عامل اصلي شقاوت پس از يزيد اوست و آنگاه ديگران.
پس از تصميم؛ امير توابين ندا داد كه: هان اي ياران راه!
به مهر خدا و در پناه او بسوي همان تبهكاري حركت كنيد كه گفت: اگر حسين در برابر من سر تسليم فرود نياورد، در امان نخواهد بود!
بسوي فاسق و فرزند فاسق، جلاد خون آشام اموي، عبيد، فرزند پليد «مرجانه»!
اگر در آنجا به پيروزي ظاهري نيز دست يافتيم، به كيفر رساندن مهره هاي كوچكتر آسان تر است و ديگران نيز جرأت اين را خواهند يافت.
بنابراين حركت كنيد! اميد كه با آغاز كار، غيرتمنداني يافت شوند كه راه شما را ادامه دهند و اگر به شهادت نايل آمديم، باز هم غمي نيست. چرا كه آنچه نزد خداست براي شايسته كرداران بهتر است.