او قهرمان بلند قامت و خوش سيما و زيباچهره اي بود كه شكوه و عظمت خاصي داشت و به همين جهت هم به ماه بني هاشم شهرت يافته بود. هنگامي كه بر مركب جهاد و دفاع از حق و عدالت مي نشست، هيبت و صولت او دل شير را آب مي كرد و رزم آوران را غرق در دلهره و ترس مي ساخت.

در شجاعت و دلاوري و فداكاري در راه حق و عدالت، مقام والايي داشت و اين را بويژه از پدر شهسوارش به ارث برده بود. گر چه مادرش نيز بانوي بامعنويت و آگاه و از تبار شجاعان عرب بود، و اميرمؤمنان با دقت بسياري او را برگزيد و آنگاه كه دليل آن همه سختگيري را پرسيدند، فرمود:

لتلد لي فارسا شجاعا.

بر اين انديشه ام كه خداي از او فرزند ي شجاع، عدالت پيشه، آگاه، آزدامنش و ستم ستيز به من ارزاني دارد.


و اين گونه بود كه با درخشيدن ماه «بني هاشم» از افق سراي او، آرزوي اميرمؤمنان پس از فرزندان گرانمايه فاطمه عليهاالسلام در وجود او تحقق تبلور يافت.